بالاخره به فرودگاه بحرین رسیدیم و از داخل هواپیما گرمای بیرون رو احساس میکردیم اما وقتی از تو راه رو مخصوص اومدیم تو سالن هوا مطبوع مطبوع بود ، ذیلاً نقشه بحرین و موقعیت ان تقدیم می شود تا ببینید این کشور کوچول موچول چه می کند و کجاست
نزدیک شب ژانویه بود و تو فری شاپ کلی چراغ و کاج و لامپ و کالسکه بابا نوئل و تبلیغ های مختلف برای تخفیف شب عید مسیحی پر بود و چیز دیگه ای که پر بود آدمهای رنگ و وارنگ با لباسها و ملیت های مختلف و البته اکثراً بی حجاب که برای ما آدم ندیده ها چیز غریب و جدیدی بود و تنها چیزی که تو اون فرودگاه قشنگ ممنوع بود که نشانه تهاجم فرهنگی و انحطاط اونها بود این بود که سیگار کشیدن ممنوع بود ، دو ساعت وقت داشتیم تا پرواز بحرین به عربستان (شهر دمام ) بمحض ورود به سالن فری شاپ که از یک میدون فوتبال بزرگتر بود بوی مطبوع یه قهوه بود که ما رو جذب کرد و راه افتادیم ببینیم از کجاست ، تو مسیر هم قسمت های مختلف فری شاپ رو دید میزدیم ، نوار ، شکلات ، خوراکی ، نوشیدنی های الکلی و غیر الکلی ( عجب شیشه های قشنگی داشتند و حال میداد برای آبغوره و آبلیمو! ) خلاصه یه تریا پیدا کردیم که داشت قهوه میداد و کنارش هم محل مخصوص اسموکینگ بود که اول رفتیم اونجا و بعد سه تا قهوه شکلاتی با طعم وانیل تو لیوان های هیئتی که وقتی پولی که داده بودیم رو حساب کردیم دیدیم حدود 10 هزار تومن برای 3 تا قهوه ازمون گرفته ، اول اینکه قیمت های بحرین دستمون اومد و دوم اینکه علی رغم گرونی اون قهوه اما شاید بهترین نوشیدنی بود که تو این سفر ( غیر آب زمزم ) گیرمون اومد ، لازم بذکر است که موقع برگشت 36 ساعت تو بحرین توقف داشتیم !، تو فرودگاه مهرآباد کارت پرواز بحرین دمام رو هم داده بودند و روش گیت خروجی هم نوشته شده بود ، لازم به ذکر است که همسفرها رو نمیشناختیم و هر کی واسه خودش داشت میگشت و نمیدونستیم کی عازم سفر حج است و کی تجارت و کی سیاحت؟ زمان حرکت رسید و گیت خروجی 13 رو پیدا کردیم ، خدا وکیلی کی میگه 13 نحص است ؟ اونقدر این فرودگاه برام جالب بود که فرودگاه دوبی اینقدر توجه منو جلب نکرد ، ما که میدونستیم دوباره برمیگردیم اونجا از خیر عکس گرفتن هم گذشتیم و گفتیم موقع برگشت ، از گیت گذشتیم و از یه راهرو به هواپیما رسیدیم ، همه جا مامور های سیاه خندون با دندون های سفید ما رو بدرقه میکردند و از بازدید بدنی و اینطور حرفها خبری نبود ، الحمد ا.... تو این پرواز جامون وسط ها بود اما اگر شما به نقشه نگاه کرده باشید این دو مقصد اونقدر به هم نزدیک اند که ما تا یک آب پرتقال خوردیم هواپیما نشست ، دو ساعت انتظار برای یک ربع پرواز ( خوب این دو قدم راه رو پیاده میومدیم دیگه ! )
توضیح :
این کشور کوچول موچول که نصف تهرون هم نیست و از صدقه سر نفت به اینجا رسیده اکثر مردمش ایرانی هستند و بدلیل جو فکری حاکم بر آن تبدیل شده به محل خوشگذرانی اعراب و بنا به شواهد تمامی چند هتل این کشور دارای دسکو و بار میباشند و اگر به نقشه بحرین توجه کرده باشید خطوط قرمزی بعنوان راه ها روی نقشه مشخص است و این راه از سمت چپ نقشه میرود به عربستان ، یعنی اینکه اعراب خوشگذران آخر هفته با ماشین شخصی و بدون استفاده از کشتی و هواپیما از روی پل به بحرین میروند و بر میگردند